Vanessa Mae - Storm

Ορκίζομαι πως δεν ονειρευόμουν.
Πλησιάζω τον καθρέφτη και κολλάει πάνω του το πρόσωπό μου. Μικρές, ανεπαίσθητες ρυτίδες γύρω απ’ τα μάτια μου απ’ την ένταση και την αϋπνία.
Ο ύπνος έχει εξάλλου έχει γίνει μια δύσκολη υπόθεση για μένα από τότε που πέθανε η μάνα μου.
Και τώρα έχει γίνει σχεδόν ακατόρθωτος.
Δε μ’ αφήνουν να ησυχάσω ετούτατα όνειρα. Και από τη μια σκέφτομαι πως είναι ώρα να τελειώνει αυτή η βασανιστική επαφή, αλλά από την άλλη, όχι, έστω και αυτή η τόσο οδυνηρή, ας μη χαθεί.
Δε θέλω κανείς να μάθει για τη μυστική ζωή μου τη νύχτα.
Μόνη θα προσπαθήσω να τα αποκρυπτογραφήσω, να τα επιμηκύνω ώστε να εξισορροπήσουν στην ημερήσια μονοσήμαντη πορεία μου στην πραγματικότητα.