Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009
Living in a world without you
Δεν θέλω τίποτα να διαπραγματευτώ!
Δεν θέλω τίποτα παραπάνω και δεν θέλω τίποτα λιγότερο.
Δεν θέλω χάρες ή λύπηση.
Τέρμα οι ευκαιρίες!
Στην τελική καλύτερα έτσι! Καλύτερα μόνη, χωρίς συγγενείς και φίλους. Εξάλλου αυτό δεν μας μαθαίνουν από μικρά παιδιά, πως δεν μπορούμε να τα 'χουμε όλα σ' αυτή τη ζωή?
Ένας συμβιβασμός δεν υποτίθεται πως είναι όλα? Τί στο καλό λοιπόν? Δεν θα καταφέρω εγώ να συμβιβαστώ με τη μοναξιά μου? Μέσα σ' αυτήν μεγάλωσα και τράφηκα.
Απλά πονάει η απόρριψή σου,όπως και κάθε είδους απόρριψη. Άλλες λιγότερο άλλες περισσότερο.
Πονάω, αλλά τουλάχιστον έχω την αξιοπρέπειά μου! Και πίστεψέ με, αυτή την φορά θα την κρατήσω ψηλά ως το τέλος...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Eμαθα να μην φοβάμαι τους μελλοντικούς μου συμβιβασμούς.
Μερικοί θα ειναι εξ αιτίας λαθών μου αλλα πρέπει κάπως να εκτίσω την "ποινή" για τα λάθη μου ε ;
Τη μοναξιά τη φοβάμαι σε κάποιες μόνο στιγμές που θα αναζητώ κατι και δεν θα ναι κανείς γύρω. Ισως να την αντέξω.
Δεν είναι απαραίτητο τα λάθη που μας οδηγούν στην μοναξιά να είναι καθαρά δική μας επιλογή.Οι πράξεις των άλλων είναι καθοριστικές στο πως θα συμπεριφερθούμε και θα αντιμετωπίσουμε διάφορες καταστάσεις.
Δημοσίευση σχολίου